Whatever they don’t want from you.

2020

.هر آنچه از تو نمی خواهند

انسان معدن اسرار است. پر از سخن و کلماتی که تلنبار در ذهن، گرد هم آمده اند؛ کلمه هایی که آشفتگی به بار می آورند و سخنانی که شادی می زایند.

درون ما حرفهایی تلنبار است که اگر بگویم دیگری را میسوزاند و اگر نه خودمان را تباه میکند. فریاد بلندی که خواهانش هستیم، رنجی که سالها متحمل شده ایم و جملاتی که گفتن و به زبان آوردن آنها شاید به آرامش خاطر بینجامد. در این اثر ما فضایی را برای گفت وگو میسازیم و خود را گوشی شنوا میپنداریم، شاید که آرام شویم. مهمترین اتفاق برای ما روند و تعاملی است که مخاطب را به همکاری دعوت میکند. از مخاطبان میخواهیم در صورت تمایل در زمان مواجهه با این اثر توسط ماشین تایپی که روی میز قرار گرفته است، جمله، پاراگراف یا هر متنی که تا آن لحظه برای آنها رازی است ناگفته، تایپ کنند. این عمل در طول مدت نمایش اجرا خواهد شد و کاغذ خالی ما با نوشته های مخاطبان پر میشود. در روز پایانی نمایشگاه کاغذ موجود در دستگاه که از جنس کاغذ حرارتی است توسط هنرمندان، با استفاده از اتو و ابزار حرارتی، به یک پرونده تبدیل میشود. در این پرونده به طور تقریبی نوشته ها پنهان میشوند و در این گفتوگو، با همراهی دیگران ورقی سفید تبدیل به پروندهای سیاه خواهد شد

یکی از نکات حائز اهمیت در این پروژه، کاغذی است که ما در این کار از آن بهره گرفته ایم. کاغذ حرارتی، کاغذی است که با حرارت دچار فعل و انفعالهای شیمیایی شده و رنگ آن تغییر میکند و بعد از مدت تقریبی سه سال رنگ آن به حالت اول باز میگردد. به این ترتیب این اثر همچنان به حیات خود ادامه خواهد داد تا سیاهی کاغذ محو شود و کاغذ دوباره به حالت سفید خود بازگردد.

این اثر تلاشی است که میخواهد حرکت انسان را به طور نمادین در فاصله تولد و زندگی تا مرگ به نمایش بگذارد

WHATEVER THEY DON’T WANT FROM YOU.​

Man is a mine of secrets. Full of words that have accumulated in the mind; Words that cause confusion and words that bring joy. There are tumultuous words inside us that, if we say it, burns another and, if not, destroys ourselves. The loud shout we want, the suffering we have endured for years, and the words we say and say may bring peace of mind. In this work, we create a space for conversation and consider ourselves listeners, perhaps to calm down. The most important thing for us is the process and interaction that invites the audience to cooperate. We ask the audience to type a sentence, paragraph or any text that has not been told to them until then, when they encounter this work, by the typewriter placed on the table. This action will be performed during the show and our blank paper will be filled with the audience’s writings. On the final day of the exhibition, the paper in the machine, which is made of thermal paper, is turned into a file by artists, using ironing and thermal tools. In this case, the writings are almost hidden, and in this conversation, a white sheet will be turned into a black file with others.

One of the important points in this project is the paper that we have used in this work. Thermal paper is a paper that undergoes chemical interactions with heat and changes its color, and after approximately three years, its color returns to its original state. In this way, this effect will continue to live until the blackness of the paper disappears and the paper returns to its white state. This work is an attempt to symbolically show the human movement between birth and life to death.