پرده به میان می آید. و هر چه مناسک انسانیست در پشت آن هویداست. ثمره مداومت سالیانه تو به نسل بعد از خودت منتقل می شودو بر روی خطوط در حرکت ثبت می گردد.یک برش از این گذر سالیان تکه تکه هاییست مملو از شکستگی و ترک های غرق در خون و تعریق شبانه روز تو…حضوری شفاف پر از مُهرهای ثپت شده در تاریخ گذشته و اسیر در گیرو دار موقعیت های جغرافیایی مختلف ،همه آن چیزی است که نصیب ما شده…
متن بالا ابراز احساسی است که نسبت به واکاوی یک اندیشه به دایره نوشتار تبدیل گشته است. احساسی که زندگی یک فرزند را در نهاد اجتماعی و فرهنگی خانواده. رشد می دهد. در جایی که پدری هست ولی نه آن قدر که باید…آنچه از این سالیان به یادگار داریم کاغذهایی کهنه است که فعالیت ها،مبدا و مقصدهایی که به کرات برای بردن بار سفر کرده اند را ثپت و بایگانی کرده است و لاستیک های کهنه ای که به دلیل عدم فضای مناسب مجبور به جابه جایی دائم آنها هستیم.گویی بعد از تمام شدن این دوران و رسیدن به بازنشستگی مسیر جدیدی از رانندگی برای ما ایجاد شده و کوله بار گذشته را از گوشه ای به گوشه ی دیگر به یدک میکشیم…در این پروژه در نظر داریم حاصل عمر و تلاش بی وقفه پدرانمان را در جایگاه رانندگانی که زندگی خود را در مکعبی متحرک گذرانده اند با استفاده از عناصری که زمانی برای آن ها در حکم ارزش بوده و اینک رنگ و بوی زنگار یافته و کهنه به خود گرفته اند. به اجرا در آوریم و به وسیله باز شناسی عناصر انتخاب شده به این مسئله بپردازیم که خواستگاهمان کجاست و چه موقعیتی را سپری کرده ایم و زیست ما موثر از چه ویژگی های اجتماعی و شخصیتی بوده است و اینک هر چه هست گویی ریشه در این کهنه بازار سفر و تجربه دارد…